โตเกียวโดม กับ K-Wave

..."โตเกียวโดม"...วันนี้อยากพูดถึงโตเกียวโดมสักนิดหน่อย เนื่องจากกระแสเกาหลีบุกญี่ปุ่นตอนนี้แรงชัดมาก ไม่ว่าจะเป็นซัมซุงที่ทำยอดขายและการเติบโตแซงหน้าโซนี่ไปไม่เห็นฝุ่นแล้ว ยังมีดารานักน้องเกาหลีที่เข้ามาป๊อปอยู่ในญี่ปุ่นมากมายเสียจนศิลปินญี่ปุ่นเริ่มทำตาปริบๆ ...บางคนอาจสงสัยว่า..."แล้วโตเกียวโดมมาเกี่ยวไรเหรอ?" ...อ่านๆไปเดี๋ยวก็รู้เองละฮะ

โตเกียวโดม หรือ Big Egg ในแมทช์แข่งเบสบอล

อันว่าโตเกียวโดมนี้สร้างขึ้นเมื่อปี 1988 หรือราวๆ 25 ปีก่อนครับ ออกแบบมาเป็นสนามกีฬาในร่มขนาดยักษ์ จุคนได้กว่า 55,000 คน ซึ่งเน้นไปที่การแข่งเบสบอล เพราะรู้ๆกันดีว่าคนญี่ปุ่นคลั่งไคล้เบสบอลขนาดไหน และโตเกียวโดมเองก็เป็น "บ้าน" ของทีมเบสบอลชื่อดัง "โยมิอุริ ไจแอนท์" ด้วย (ไม่รู้ทำไมญี่ปุ่นเค้าชอบคำว่า 'ไจแอนท์' กันจัง แถวบ้านผมก็มีภัตตาคารบุฟเฟท์ปิ้งย่างญี่ปุ่นชื่อไจแอนท์)

นอกจากจะเป็นสนามแข่งเบสบอลและกีฬาอื่นๆระดับอลังการแล้ว โตเกียวโดมยังเป็นที่จัดอีเว้นท์, การแสดงโชว์ต่างๆ รวมทั้งจัดคอนเสิร์ตด้วยครับ ซึ่งบรรดานักร้องที่มาแสดงที่นี่ก็ล้วนเป็นระดับโลกเสียสิ้น เช่น มาราย แครี่, เจเน็ท แจ็คสัน, บองโจวี่, มาดอนน่า, X Japan, บริทนีย์ สเปียร์, พอล แมคคาร์ทนี่ย์ กระทั่ง ไมเคิล แจ็คสัน ก็เคยมาจัดคอนเสิร์ตที่นี่สิริรวมได้ตั้ง 25 รอบ

ทีนี้โตเกียวโดมเค้าบันทึกสถิติไว้ครับว่า "ตั๋วคอนเสิร์ตของนักร้องคนไหนขายหมดเร็วที่สุด" ผลก็ออกมาน่าสนใจมากๆเลย

- ปี 1990 ตั๋วคอนเสิร์ตเจเน็ท แจ็คสัน 4 รอบ ขายหมดภายใน 7 นาที
- ปี 1998 ตั๋วคอนเสิร์ตมาราย แครี่ ราวๆ 2 แสนใบ ขายหมดภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง
- เดือนพฤศจิกายน 2006 วงร็อคยอดฮิตของญี่ปุ่น "L'Arc-en-Ciel" (อ่านว่า ลาร์ค ออง เซีย) ขายตั๋วสองรอบหมดภายใน 2 นาที

 



โปสเตอร์คอนเสิร์ตดงบังชินกิ หรือ Tohoshinki
ณ โตเกียวโดม


และเมื่อวันที่ 1 เดือนเมษายน 2012 ตอน 10 โมงเช้า บอยแบนด์ยอดฮิตจากเกาหลี "ดงบังชินกิ" ทุบสถิติทุกคนเรียบ โดยขายตั๋วคอนเสิร์ตของวันที่ 14 - 16 เมษายน จำนวน 165,000 ใบ หมดเกลี้ยงภายใน 30 วินาที (บ้าไปแล้ว!) แถมราคาที่แฟนๆเอาไปขายต่อกันเองก็ยังเพิ่มจาก 8,500-9,500 เยนต่อใบไปเป็น 80,000 เยน หรือ "สิบเท่า" ในชั่วพริบตาเดียว....

ต่อไปถ้าใครจะทุบสถิตินี้อาจต้องไปรอซื้อตั๋วหน้าโรงพิมพ์ละมั้ง.....อ้อ ชาวญี่ปุ่นเขาไม่เรียก 'ดงบังชินกิ' เหมือนบ้านเรานะฮะ แต่เรียกว่า 'โทโฮชินกิ (Tohoshinki)'

การที่ศิลปินเกาหลีบุกญี่ปุ่นนั้นดูจะเป็นเรื่องปกติ (ชาวญี่ปุ่นเรียกปรากฏการณ์นี้ว่า K-Wave) เพราะเมืองไทยเราก็บ้าเกาหลีพอๆกัน แต่สำหรับชนญี่ปุ่นที่หัวเคร่งครัดหน่อยนั้น เรื่องนี้ดูจะขัดใจมิใช่น้อย แถมว่าปัจจุบันยังมีเรื่องปัญหาแย่งหมู่เกาะกันระหว่างญี่ปุ่น-เกาหลี (เกาะ Dokdo ในภาษาเกาหลี หรือ เกาะทาเคอิชิ ในภาษาญี่ปุ่น) อีกต่างหาก ซึ่งท่าทางจะไม่จบง่ายๆเสียด้วย การต่อต้านเกาหลีในญี่ปุ่นก็ดูจะเริ่มเข้าสู่จุดที่ "คนญี่ปุ่นเริ่มจะทำอะไรบางอย่าง" แล้ว

กระแสต่อต้าน K-Wave นั้นเริ่มจากการชุมนุมประท้วงหน้าสถานีโทรทัศน์ฟูจิทีวี เนื่องจาก "ฉายละครเกาหลีมากจนไม่เหลือความเป็นช่องทีวีญี่ปุ่น" แต่ไม่ว่าความชาตินิยมของญี่ปุ่นจะเข้มขึงตึงเครียดยังไงก็ตาม ดูว่าวัยรุ่นญี่ปุ่นจะหาแคร์อันใดไม่ แถมรัฐบาลเกาหลีใต้ยังออกมาประกาศอีกว่า เมื่อปี 2010 ปีเดียวเกาหลีใต้ได้ส่งออก"บันเทิงเกาหลี"ไปให้ญี่ปุ่นเป็นมูลค่า 117 ล้านเหรียญ (ราวๆสามพันห้าร้อยล้านบาท) ด้วยตัวเลขนี้ทำให้ญี่ปุ่นคือลูกค้าบันเทิงรายใหญ่ที่สุดของเกาหลีไปโดยปริยาย.....คือคิดเป็น 70% ของทั่วโลกเชียวละฮะ

หมู่เกาะ Dokdo หรือ Takeichi หนามแทงใจชนเกาหลีและญี่ปุ่น

แม้รัฐบาลญี่ปุ่นจะหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไปไม่ได้มากไปกว่าแบนดาราเกาหลีที่ประกาศจุดยืนการเมืองต่อต้านญี่ปุ่นชัดเจน เช่น ชอง อิล กุ๊ก ไม่ให้เข้าญี่ปุ่นเท่านั้นเอง เพราะรายได้ที่ญี่ปุ่นได้จากการนำเข้าบันเทิงเกาหลีก็มหาศาลเช่นกัน...และ "การเมือง" กับ "ธุรกิจ" คือสิ่งที่แยกกันได้ขาดเมื่อทั้งสองฝ่ายสมประโยชน์ครับ